Τετάρτη 17 Ιουλίου 2019

Γιάννος Λαμπής (δείγμα γραφής)


« Τα μυστικά πεθαίνουν μόνο στο φως. Όσο τα έχεις φυλαγμένα κάτω απ’ το σκοτάδι, αυτά μεγαλώνουν, θεριεύουν, γίνονται ζωντανοί σκελετοί και καρτερούν την κατάλληλη στιγμή, για να βρικολακιάσουν και να πάρουν εκδίκηση ». (Μυθιστόρημα, ‘το κοιμητήριο με τις σπασμένες κούκλες’).

«Ψάχνω, μελετώ κι αναζητώ αυτή τη Θρησκεία της Αλήθειας και της Αγάπης. Ίσως, δεν ξέρω, πάνω απ’ όλες τις γνωστές Θρησκείες, να υπάρχει ένας μόνο Θεός που είναι πολύ ιερός για να μπορούμε να του δώσουμε όνομα, πολύ άγιος για να έχει όρια και μορφή, ασύλληπτος για να προσδιοριστεί, τόσο αληθινός και ταπεινός που να μην χρειάζεται οπαδούς.» ( Μυθιστόρημα, ‘το σημάδι του ταύρου’).

 

Οι αλήθειες μου

 

Είναι από τα βράδια που θέλω πολύ να σου μιλήσω

μα όσο κι αν έχω γεμίσει, όσο κι αν έχω πλημμυρίσει

οι λέξεις στα χείλη μου τραυλίζουν,

είναι καιρός τώρα που δεν διαλέγω πια τις λέξεις

μόνες τους ξεφυσούν από μέσα μου

με παίρνουν απ’ το χέρι και με οδηγούν όπου αυτές θέλουν,

γι’ αυτό, απόψε ας μην μιλήσουμε

κοίταξε μόνο μέσα μου, ναι εκεί, μέσα μου βαθιά

μην σταματάς, συνέχισε να κοιτάς μέσα μου,

άκου τις λέξεις μου

πάρε τη βροχή μου

κι άφησέ την να σε μουσκέψει

είναι τα σπλάχνα μου, είναι η ίδια η ψυχή μου

είναι η ατελείωτη αγάπη που έχω για σένα

και την ανακαλύπτω κάθε πρωί

όταν ξυπνώ με το όνομά σου στα χείλη μου,

γι’ αυτό απόψε ας μην μιλήσουμε

σκύψε και κοίταξε μέσα μου

μην σταματάς, συνέχισε να κοιτάς μέσα μου

και διάβασε τις λέξεις μου

μόνο έτσι θα καταλάβεις τις αλήθειες μου.

 

Γράμμα για σένα

Αγαπημένη μου, Θα’ θελα να σου πω, πως σ’ αγαπώ! Σ’ αγαπώ, γιατί το βλέμμα σου είναι μια λίμνη γεμάτη αγάπη και θαλπωρή. Σ’ αγαπώ γιατί μαζί σου δε φοβάμαι, ό, τι και να μου συμβεί, ξέρω πως θα είσαι δίπλα μου, να μοιραστείς τα προβλήματά μου και με μια σου ματιά τον πόνο μου ν’ απαλύνεις.

Αγαπημένη μου, έχεις έναν τρόπο να μου ξυπνάς μια πρωτόγνωρα δυνατή αγάπη, την πιο βαθιά και μεγάλη. Η σκέψη σου και μόνο με μαγνητίζει και με ανεβάζει στον ουρανό, με επηρεάζεις τόσο δυνατά, που κάποιες στιγμές κυριεύομαι από το φόβο πως δε θα μπορούσα να ζω και να υπάρχω χωρίς εσένα. Υπάρχουν στιγμές που δεν με νοιάζει κανένας άλλος, ο κόσμος όλος μου είναι αδιάφορος και θέλω να είμαι μόνο εγώ και εσύ. Αυτός είναι πλέον όλος μου ο κόσμος, εσύ είσαι ο κόσμος μου όλος. Προσπαθώ, να μην πονώ όταν δεν σε βλέπω και να μην θλίβομαι όταν είσαι μακριά μου.

Μου λείπεις αγάπη μου! Μου λείπει το χάδι σου, το ζεστό και βελούδινο άγγιγμά σου. Θέλω να κρύψω το πρόσωπό μου στο λαιμό σου και να μυρίζομαι τ’ άρωμα σου. Να κοιμηθώ στην αγκαλιά σου, και να ξυπνήσω με τα χάδια σου. Να πεθάνω και να αναστηθώ μέσα στη σάρκα τη δικιά σου.

Αγάπη μου, εσύ μ’ έμαθες να αγαπώ κι από τότε κάθε μέρα, σ’ αγαπάω όλο και πιο πολύ. Ήρθες στο δρόμο μου και αμέσως κατάφερες να αγγίξεις την νεκρή μου καρδιά και να την αναστήσεις. Άσε με να σε αγαπήσω όπως εγώ ξέρω, να μοιράζομαι τα πάντα μαζί σου, να είσαι η μοναδική γυναίκα για μένα, να είσαι ο δικός μου άνθρωπος, ο ξεχωριστός και μονάκριβος. Άσε με για πάντα δέσμιο στην ζεστή αγκαλιά σου, άσε με να έχω μια θέση στη καρδιά σου, άσε με ζω μέσα απ΄ την ανάσα τη δικιά σου!

Αγάπη μου, στα χέρια σου έχω αποθέσει την καρδιά μου….

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.