Αγγέλα Καϊμακλιώτη: Ποιήματα (Δείγμα γραφής)

Απόσπασμα από την από την Ποιητική Συλλογή: ΕΚ ΤΟΥ ΣΥΝΕΓΓΥΣ

 

Αμμόχωστος

Για να σε λησμονήσω 

ξαπλώνω στην άμμο σου 

και μαεύω φωτόνια 

Ύστερα τα αλείβω

με ευλάβεια στο δέρμα μου 

Μικροσκοπικά αστέρια 

φυτρώνουν εντός μου

και τότε ανατέλλω

μηδενικά φορτισμένη 

πανδέκτης και πανσέληνος αλλού 

Μα δε σε λησμονώ

Ελευθερία

Τώρα εξηγείται 

η απουσία της

εδώ και χρόνια 

από τις παρελάσεις

Είναι νεκρή 

και όχι λιποτάκτης 

όπως νομίζαμε 

Δεν είδαμε ποτέ

ή αγνοήσαμε 

τη σφαίρα 

στο στήθος της 

Εφονεύθη 

Ας μην την περιμένουμε 

Ας περιοριστούμε μόνο 

στην κατάθεση στεφάνων

 

**

 

 

Απόσπασμα από την Ποιητική Συλλογή: ΑΕΙΘΑΛΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑ

 

Χάρη στην κεντητή της ζώνη

θάμπωνε τους θνητούς

και τους αθάνατους

η Κύπριδα

Το Θέλγητρον

την καθιστούσε ποθητή

Η θελκτική της ικανότητα

το σώμα το αειθαλές

το θηλυκό της θάμπος

Θαλασσογέννητη

Θαλασσοκράτειρα

Θαλασσοπούλι

Όχι Θεά

Μια θαλπωρή για τους θνητούς

στο θολοσκέπαστο θαλάμι

Μια θαρραλέα θεατρίνα

Θήλυ και θήκη και θηλή

Θνητή που νίκησε το θάνατο

την κάθειρξη και τη θλιβή

θάλλοντας την αθανασία

***

Κράτησα μια απόσταση ασφάλειας

από το Φόβο και τον Ίμερο

Τους έστελνα την άλλη μου ψυχή

με την ανεστραμμένη γέφυρα

Μήτρα και όαση εκείνη

αίμα και χτυποκάρδι

Αφουγκραζόμουν στις σκιές

το ξόδεμα και την ανάγκη

Καθήμενη σε δείπνα μυστικά

τους έβλεπα με Βούδα και Χριστό

με τους προδότες μαθητές

και με τις πόρνες αλήθειες

να συναγελάζονται

Τα βράδια μάζευα ρωγμές

θρύψαλα και φαρμάκι

έβαφα κόκκινα φτερά

και τους νανούριζα

μια ψυχή μαριονέτα

ένας δούρειος ήχος

στην οικτρή ενοχή τους

 

 

**

 

Απόσπασμα από την Ποιητική Συλλογή: Οι Πικροδάφνες θέλουν κούρεμα

 

ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

 

Πάντα ένας Ισκαριώτης
μας βγάζει από τη δυσκολία
αναλαμβάνοντας αυτός το χρέος 
Να οδηγεί στα πάθη
και στην αιώνια δόξα
τους Χριστούς του κόσμου
Να διευκολύνει την υποκρισία
του κομπάρσου πλήθους
στο αλισβερίσι
Να καίγεται στο πυρ
του ενός φιλιού που ένωσε
το Θάνατο με την Αθανασία